donderdag 21 februari 2013

Armeense linzensoep




Voorjaarsvakantie of krokusvakantie? Geen juiste benaming voor een weekje vrij want een het is koud door een felle oostenwind en de sneeuwklokjes zijn er pas net. Maar wel tijd voor een logeerpartij van mijn neefjes uit Leeuwarden die zich goed vermaken met hun grote neef en de vele treinen en trams die voorbij komen. Maar na twee dagen van pizza en patat is het tijd voor een gezonde lunch voor ons ouders. Ik vond het recept voor deze Armeense linzensoep in mijn nieuwste kookboek Veggiestan en heb het slechts een klein beetje aangepast. Veggiestan is een vegetarische reis door het Midden-Oosten van Sally Butcher en na de pompoensoep met rijst was ook deze Armeense linzensoep een succes.

Ingrediënten voor 4 personen
  • 200 gram groene of bruine linzen 
  • 1 grote ui 
  • 4 teentjes knoflook 
  • 2 bouillonblokjes 
  • Boter en olijfolie 
  • 1 theelepel gemalen komijn 
  • 1 theelepel gemalen koriander 
  • 1 theelepel paprikapoeder 
  • 1 eetlepel dille 
  • 1/2 Blik tomaten 
  • Deelblokjes spinazie 
  • Ongeveer 10 walnoten 
Bereiding
1. Kook water en maak van 2 bouillonblokjes 1 liter bouillon.
2. Controleer de linzen op steentjes en spoel ze af.
3. Snipper de ui.
4. Verwarm een klont boter en wat olijfolie in een braadpan en bak de ui tot hij begint te verkleuren (alleen olie kan ook).
5. Snijd de knoflook fijn en meng dit met de ui.
6. Voeg de kruiden en specerijen toe en bak ze 1 minuut mee.
7. Voeg de linzen toe en daarna de bouillon.
8. Breng de bouillon aan de kook en laat het zeker 45 minuten sudderen.
9. Controleer of de linzen bijna gaar zijn en voeg de tomaat toe de soep verder sudderen.
10. Als de linzen zacht zijn de spinazie toevoegen en de soep op smaak brengen met zout en peper. Kook de soep nog ongeveer 10 minuten.
11. Kraak de walnoten en rooster de inhoud enkele minuten in een koekenpan.
12. Schep de soep in een kom en serveer met wat walnoten.

Lekker met Turks brood en tsatsiki.

zaterdag 2 februari 2013

Iraans eten

Afgelopen week gegeten met mijn drie kamergenoten en collega Shagoia liet ons kennismaken met de Iraanse keuken. Ik heb ervan genoten en dan merk ik weer hoe heerlijk ik rijst nu wel niet vind. Dus in mijn kookboeken op zoek naar recepten uit deze regio. Madhur Jaffrey's Vegetarische Gerechten is dan het eerste kookboek wat je pakt maar daar stond een nogal ingewikkeld recept in met laagjes rijst en pita. Niet iets voor een late zaterdagmiddag na weer een voorlichtingsdag voor middelbare scholen. Mijn collega kwam op 10-jarige leeftijd met haar familie als vluchtelingen naar Nederland dus kwam de gedachte op dat ik nog een kookboek in die richting had: Gastvrijheid met een snufje heimwee uitgegeven door Vluchtelingenwerk. Hieruit Mirza gazemi (een gebied in Noord-Iran) van aubergines gemaakt.

Ingrediënten voor 2 personen
  • 2 kleine tot middelgrote aubergines
  • 1 teentje knoflook
  • 4 eetlepels tomatenpuree
  • 1 ei
  • Zout, peper, olie
Verwarm de oven op 200°C. Prik met een vork gaatjes in de aubergines en leg de aubergines 20 minuten op een rooster in de voorverwarmde oven totdat de schil bijna zwart en gerimpeld is.
Laat de aubergines heel even afkoelen en schil ze daarna.
Hak het vruchtvlees fijn en laat het eventueel een beetje uitlekken.
Verwarm een beetje olie in een pan en bak de knoflook lichtjes. Bak de tomatenpuree even mee en voeg dan de gehakte aubergines toe. Breng op smaak met zout en peper.
Laat de aubergines op heel zacht vuur 20-30 minuten sudderen.
Roer daarna het ei erdoor totdat dit gestold is.
Serveer de Mirza gazemi met Libanees platbrood dat even in een koekenpan is gebakken.
We aten dit nieuwe gerechtje met aubergines met een Iraanse pilav van rijst met gedroogde cranberries, noten, saffraan en wortel. Het recept vond ik op het weblog van de NRC. Hier heet het Juwelenrijst en ik heb het recept grotendeels gevolgd (alleen geen gemalen kardemom in huis). Ik had niet zo’n mooie korst van rijst als in het verhaal van Klary Koopmans. Ik hoorde de rijst ook niet sissen dus waarschijnlijk was mijn pan niet heet genoeg. Maar de rijst was heerlijk!